Taki jeden Dom i zbiory w pełni lata
środa, sierpnia 02, 2023
Kilka dni temu pojechaliśmy na spacer do Lutirano. Zupełnie niespodziewanie okazało się, że mam wolne popołudnie i zaraz rzuciłam temat spontanicznej wyprawy. Szczerze mówiąc miałam nadzieję na nieco dalsze wojażowanie, ale Mario chyba akurat nie miał wtedy weny.
Pod pretekstem znalezienia pola słoneczników w rozkwicie, co oczywiście było misją skazaną na porażkę, bo większość kwiatów już przekwitła lub jest na dobrej drodze ku temu, przejechaliśmy przez pagórki oddzielające Brisighellę od Modigliany. Niechcący przetestowaliśmy też nową drogę, którą jakimś cudem do tej pory omijaliśmy. Zjechaliśmy w dół do doliny i na nowo załamaliśmy ręce nad zniszczeniem majowym, którego skutki mieszkańcy tych stron jeszcze długo będą usuwać. Skalę tego zjawiska można zrozumieć tylko kiedy zobaczy się to na własne oczy.
W końcu zatoczyliśmy koło i dotarliśmy do wspomnianego Lutirano. Mario zaparkował Rangera tuż obok Domu z Kamienia... Tamtego Domu z Kamienia. Ktoś go jeszcze pamięta?
Ja sama nie pamiętam czy zobaczyłam go po raz pierwszy w 2008 roku, czy w 2009, ale zakochałam się bez pamięci i wtedy to moje marzenie o przeprowadzce do kamiennego domu przybrało konkretną formę. Jego wizualizowanie stało się łatwiejsze, bo dostało gotowy wzór.
A potem zaczął się pisać blog "Dom z Kamienia" z nadzieją, że ten kiedyś zmaterializuje się w postaci książki. Dziś mam nadzieję, że realizacja tego planu jest na ostatniej prostej. No dobrze... Powiedzmy na przedostatniej. Mówię oczywiście o książce, bo od własnego Domu z Kamienia to dzielą mnie jeszcze lata świetlne.
Muszę udzielić jeszcze milion lekcji włoskiego, napisać piętnaście książek (które wydam sama!) i może złapać kilka prac dorywczych... Może wtedy...
A jak nie, to w nosie z tym. Dom z Kamienia i tak jest. Ja nim jestem.
Lato ma się dobrze. Dojrzewają jeżyny i śliwki, a winogrona robią się coraz pełniejsze. W dolinie Lutirano jest wiele plantacji - plantacje kiwi, brzoskwiń i jabłek. Brzoskwinie już zebrane, a to co zostało - jakieś pojedyncze sztuki - Mario zebrał do koszulki, niczym chłopka do zgrzebnego fartucha...
Dobrej nocy...
ZEBRAĆ to po włosku RACCOGLIERE (wym. rakkoliere)
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze