Florencki karnawał 2024
poniedziałek, stycznia 29, 2024
Chi vuol esser lieto, sia: di doman non c’è certezza... Tak ponad 500 lat temu napisał Lorenzo il Magnifico. Możemy te słowa przetłumaczyć jako: "raduj się dziś, bo jutro nie jest pewne". To jeden z wersów poezji słynnego Medyceusza, poświęconej Bachusowi i Ariadnie. Można powiedzieć, że te słowa są najlepszym sloganem reklamowym promującym karnawał i też po dziś dzień Carnevale Fiorentino z imieniem Lorenzo jest kojarzony.
Oczywiście na myśl o włoskim karnawale, jako pierwsza przychodzi nam do głowy Venezia, potem Viareggio, o innych natomiast słyszeli tylko ci, którzy kulturą Włoch interesują się bardziej dogłębnie.
Karnawał we Włoszech to piękny czas. Czas pełen beztroski, przebieranek i zabawy, jakby jutra miało nie być. Niemal każde miasto czy miasteczko na swój sposób świętuje w tym czasie - nie tylko wspomniane wyżej miasta.
Nie mogło zatem zabraknąć karnawałowych zabaw w toskańskiej stolicy. Ich tradycja sięga XV wieku. Dla Medyceuszy był to podobno rzeczywiście jeden z ulubionych momentów w roku. Wszyscy w tamtym czasie, bez względu na status społeczny, mieli wychodzić na ulicę i dobrze się bawić.
Karnawał przybierał różne formy: wozy, czy też platformy - jak dziś je nazywamy, maski, przebrania, wino, bale... Krótko mówiąc: tańce hulanki i swawole.
W XIX wieku zwyczaj przejazdu wozów przeniósł się do Viareggio. We Florencji natomiast nastąpił rozkwit bali w najznamienitszych palazzi miasta.
Dziś natomiast miasto świętuje publicznie karnawał przez dwa dni. W minioną sobotę odbył się bal maskowy w Palazzo Vecchio, gdzie wstęp był oczywiście tylko dla wybranych. Natomiast drugiego dnia, czyli w tym roku w niedzielę 28 stycznia ulice Florencji ożywiła parada przebierańców z całej Italii. Szczudlarze, stare auta, muzyka, bębniarze i brazylijskie tancerki rodem z Rio, które rozgrzewały i fotografów i ulicznych widzów przemaszerowali od Santa Maria Novella.
Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko napisać: i ja tam byłam i prosecco wypiłam i zdjęć dla Was dziesiątki zrobiłam.
Takiego zatrzęsienia ludzi nie widziałam we Florencji już dawno. Brakowało mi wczoraj przynajmniej jednej pary rąk. Nie wiedziałam czy nagrywać czy robić zdjęcia czy po prostu patrzeć, podziwiać i bujać się w rytmie muzyki.
Zapraszam Was do obejrzenia galerii, która - mam nadzieję - choć w części odda ducha wczorajszego dnia. Jeśli ciekawi jesteście innych relacji zapraszam na moje social media.
Ten wyjazd do Florencji na karnawałowe zdjęcia był mi po tym tygodniu bardzo potrzebny. Kiedy w poniedziałek wylałam na siebie i na wszystko dookoła wrzącą kawę, a potem jeszcze poprawiłam przecierem pomidorowym, nie spodziewałam się, że to będzie zapowiedź trudów i nieprzyjemności. Oczywiście to tylko zbieg okoliczności i moja nadinterpretacja, generalnie nie wierzę w takie rzeczy, ale...
Po tym tygodniu mam mnóstwo refleksji, niekoniecznie optymistycznych. Tak czy inaczej niezmiennie wierzę, że wszystko jest po coś. Na szczęście w tym wszystkim było trochę dobrych chwil - prosecco z Ellen, trekking do Świątyni Dumania, serial z Mikołajem, oczywiście florencki karnawał i uśmiechy ponętnych Brazylijek oraz innych przebierańców specjalnie do mojego obiektywu, obiad u Mario i znów Mario z jednym maleńkim gestem...
- O której wracasz?
- O 19.00.
- Wyjadę po ciebie.
- Ale nie ma potrzeby! Mam tylko 300 metrów, po co sobie masz głowę zawracać.
- Zimno jest, a ty na pewno jesteś zmęczona.
- Jestem...
Rzeczywiście temperatura wraz z zapadnięciem zmroku spadła i wizja, że będę miała transport pod samą furtkę, była mi bardzo miła.
Pociąg dojechał do Biforco z dziesięciominutowym opóźnieniem. Ranger stał w gotowości pod krzyżem przy kościele. Kiedy otworzyłam drzwi i zobaczyłam, co leżało na moim siedzeniu zrobiło mi się dobrze na duszy, a moją twarz rozpromienił uśmiech dookoła głowy.
Na dobry początek nowego tygodnia ogłaszam zatem konkurs: co leżało na moim siedzeniu w Rangerze? Popuśćcie wodze fantazji!
Pięknego tygodnia i powtórzę za Lorenzo il Magnifico: cieszmy się dziś, po co do jutra pewności nie ma...
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
9 komentarze
Pizza! :)
OdpowiedzUsuńNie:)
UsuńPytania są tendencyjne... Czy chodzi o odgłos paszczą? OK: Tagliolini z owocami morza... albo Kluczbork.
OdpowiedzUsuń🤣🤣🤣 hm.... "Zimno zimno":) a podpowiedź tkwi w przeciwieństwie tych słów:)
Usuńczapka (różowa ;)
UsuńNiestety nie:)
UsuńHmm... "Popuśćcie wodze fantazji". To proste, 1milion euro!!! Miłego dnia.
OdpowiedzUsuńTo byłoby coś:) niestety nie. Wartość materialną tego czegoś to kilka euro:)
UsuńFantastyczne zdjęcia, aż chciałoby się "wskoczyć w obraz" żeby przeżyć to na żywo ;). Zawsze podziwiam takie karnawały i pomysłowość występujących na nich ludzi- uczta dla oczu.
OdpowiedzUsuń