Letnie preludium
środa, maja 18, 2022
Zrobiło się biało od akacji. Wzdłuż Lamone gałęzie niektórych drzew uginają się pod ciężarem majowej słodyczy niemal dotykając wody. Pachnie tak niezwykle, że aż wczoraj w moim codziennym zakupowym pędzie na chwilę przystanęłam i cierpiącym alergicznie nosem próbowałam się tym zapachem nasycić na zapas.
Akacje i siano - oto czym pachnie teraz powietrze. Pachnie latem. U rzeźnika jakiś człowiek chwalił się, że teraz każdego dnia w południe po pracy chodzi zażywać kąpieli nad rzekę. Tak, to zdecydowanie już lato... A te akacje i siano to dopiero preludium do tego co się szykuje.
Ginestre już kwitną, ale ich zapach jeszcze nie dochodzi do samego placu. Potrzeba kolejnych kilku tak upalnych dni i wtedy to się będzie działo, a jak jeszcze do koncertu zapachowego włączą się lipy, to człowiek będzie chodził przez cały dzień jak w najsłodszym upojeniu.
Lato nas zaskoczyło. Do sklepu nie dowieźli jeszcze mojego ulubionego kremu bilboa - jego zapach też nie jest bez znaczenia w tej letniej symfonii.
We wtorek wieczorem Mikołaj zdmuchnął świeczki na torcie, a Mario odśpiewał mu Tanti Auguri.
Dziś - tak jak było obiecane - idziemy dopełnić formalności z rozpoczęciem kursu na prawo jazdy. Nie powiem, że osiwieję, bo osiwieć, to osiwiałam kompletnie w czasie moich nerwowych zimowych miesięcy, ale spokojna oczywiście nie jestem i pewnie nigdy nie będę. Ufam Mikołajowi, bo choć jest szałaputem w drobnych sprawach, to jest też rozsądny, mam tylko nadzieję, że na drodze również będzie spotykał rozsądnych ludzi.
Niektórzy pukają się w głowę, że pozwalam dziecku na "takie rzeczy", ale mimo moich obaw i oczywistego matczynego strachu, nigdy nie stanęłabym na drodze do realizacji marzeń. Sama dobrze wiem jak trudno je czasem realizować, zwłaszcza te młodzieńcze i jak ważne jest mieć w tym wsparcie innych.
Przy okazji jeszcze wracając do urodzin Mikołaja - Jubilat wszystkim Wam za tyle wspaniałych życzeń i serdecznych słów dziękuje!
Tomek dziś wieczorem wraca z południowych wojaży. Wycieczka chyba jest udana, bo nawet nie ma czasu pisać, że o dzwonieniu to nie wspomnę. Dziś rano podesłał kilka zdjęć, a mnie buzia się rozpromieniła. Już po samych obrazkach widać jak jest wspaniale. Uśmiechnęłam się też z roztkliwieniem do własnych myśli - tak odległy mi się nagle wydał ten ich młodzieńczy, beztroski świat. Taki piękny czas.
Tymczasem jeszcze dwa dni samych lekcji, końcowe odliczanie i ruszamy z kopyta z wiosennymi warsztatami. Mam nadzieję, że kolejny wspaniały czas miło zapisze się w historii.
Pięknego popołudnia!
NIEKTÓRZY to po włosku ALCUNI (wym. alkuni)
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze