W Modiglianie znów ożyły obrazy i otworzyły się prywatne ogrody
poniedziałek, września 20, 2021
Patrzyłam na twarze kobiet, na ich stroje, uczesania, na przedmioty trzymane w dłoniach, porównywałam z portretami i nadziwić się nie mogłam, że przecież nic się nie zmienia. Jesteśmy wciąż takie same - to znaczy z wyglądu takie same, prawie takie same. Wystarczy inaczej ułożyć włosy, założyć długą, ciężką spódnicę, w koronkowe falbanki wpiąć pokaźnych rozmiarów broszę i oto każda może się przeobrazić w signorę z XIX wieku.
Patrzyłam, patrzyłam i nadziwić się nie mogłam. Arystokratki, mieszczki i chłopki. I na koniec on sam Silvestro Lega jak żywy na schodach domu, w którym się urodził. Co za niezwykłe wydarzenie!
Na szczęście w tym roku - to nic, że z pewnymi restrykcjami, to nic, że częściowo w deszczu - mogliśmy cieszyć się sztuką pod gołym niebem. Żywą sztuką.
Pozwolę sobie kolejny raz przekopiować to, co już kiedyś pisałam, by nowym Czytelnikom przybliżyć samo wydarzenie i postać urodzonego w Modiglianie artysty:
Silvestro Lega urodził się w Modiglianie w pierwszej połowie XIX wieku. Jest wymieniany jako jeden z najważniejszych włoskich puentylistów - poprawcie mnie jeśli źle tłumaczę, bo do dziś tego pojęcia nie znałam - po włosku - macchiaioli. Jego obrazy to realizm z nutą romantyzmu, przedstawiają często codzienne scenki, w których najczęściej pojawiają się kobiety i dzieci. I te właśnie według mnie są najpiękniejsze.
W Marradi, w jednej z sal Palazzo Torriani znajduje się na suficie malowidło, które przedstawia pewne tragiczne wydarzenie w dziejach rodu. Jego autorem jest nie kto inny, jak właśnie Silvestro Lega. Młodziutki jeszcze wtedy artysta musiał przerwać pracę, został bowiem wezwany do innego, pilnego zlecenia. Do Marradi powrócił dopiero po pewnym czasie, jednak przemiana jaka w nim zaszła, fakt, że w między czasie ewoluował jako artysta, nie pozwoliły mu już nigdy dzieła dokończyć.
Każdego roku w trzecią niedzielę września ulice Modigliany wypełniają się na okoliczność Feste dell'800 żywymi obrazami - quadri viventi. Przepiękne, niezwykle barwne widowisko, na które czekam zawsze z niecierpliwością. Tu fantazja, artyzm i poczucie estetyki Włochów wzbijają się na najwyższe wyżyny.
Nie tylko żywe obrazy są tego dnia ozdobą miasta, ale też mieszkańcy i inni uczestnicy, którzy swoim strojem również decydują się wtopić w dziewiętnastowieczny klimat. Każdego roku obiecuję sobie samej, że wyposażę się w kostium i każdego roku jakoś mi się wszystko rozpływa. Może za rok?
Tegoroczna edycja była wyjątkowa, bowiem obrazy zostały "zainstalowane" w prywatnych ogrodach i na wewnętrznych dziedzińcach, które na co dzień pozostają zamknięte dla zwiedzających. Mieliśmy więc nie tylko możliwość zachwycać się jak zawsze obrazami, ale też poznać zupełnie nieznane zakątki Modigliany, a zakątki te - powiedzieć, że były niezwykłe, to nic nie powiedzieć.
Cuda panie!
Zrobiło się już późno, więc bez zbędnych słów zostawiam Was z obrazami.
Pięknej resztki lata!
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze